تنش زا ترین رخداد زندگی هر فرد، از دست دادن عزیزانش می باشد. این رخداد که بسیار جانگداز است، سبب می شود بازماندگان افسرده و غمگین شوند و واکنش های مختلفی را از خود بروز دهند. واکنش هایی که افراد نسبت به مرگ عزیزانشان از خودشان بروز می دهند به سلامت روانی افراد و شیوه برخورد اطرافیان با مصیبت بستگی دارد. در این مقاله از مدافون به شما خواهیم آموخت که در صورت بروز چنین اتفاقاتی، چطور با مرگ عزیزانمان کنار بیاییم. پس تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.
مراحل سپری شده پس از مرگ عزیز:
یک سری مراحل وجود دارد که افراد پس از مرگ عزیزان خود عمدتا آن ها را انجام می دهند که شامل ۵ مرحله است.
۱- انکار
مرحله اول شامل انکار است. در این مرحله فرد احساس می کند که خواب است و نمی خواهد مرگ عزیزش روا باور بکند.
۲- خشم
در این مرحله فرد فکر می کند که چرا این اتفاق برای من افتاده و این اتفاق را بی عدالتی می داند. برای همین دچار خشم و رنج می شود.
۳- چانه زنی
در مرحله سوم که چانه زنی نام دارد، فرد با خدای خود صحبت می کند و از او می خواهد تمام دارایی هاش را بگیرد و در عوض عزیزش را به او بازگرداند.
۴- افسردگی
در مرحله افسردگی فرد گوشه گیر شده و احساس غم، ناراحتی، ناامیدی و یاس را تجربه می کند.
۵- پذیرش مرگ
پذیرش مرگ که انتهایی ترین مرحله می باشد، برای بازماندگان کمی زمان بر می باشد. اما در این مرحله فرد دیگر به این باور می رسد که چاره ای جز ادامه زندگی بدون عزیز فوت کرده را ندارد.
این ۵ مرحله را اکثر افراد پس از مرگ عزیزانشان تجربه می کنند. اما در ادامه به شما خواهیم آموخت که چگونه می توانیم با مصیبت های وارده بهتر کنار بیاییم.
چگونه بهتر با مرگ عزیزانمان کنار بیاییم؟
اگر فرد در مرحله اول بتواند به پذیرش برسد، برای او بسیار بهتر می باشد. مرحله پذیرش یعنی باید به این باور برسد که عزیزش را از دست داده است. زیرا تا به این باور نرسد هیچ کاری برای بهتر شدن حالش نمی تواند انجام دهد.
دیدن پیکر متوفا و شرکت در مراسم:
دیدن پیکر متوفا، مشاهده و وداع با پیکر فرد از دست رفته از لحاظ روانی کمک شایانی می کند که پذیرفتن مسئله مرگ برای افراد راحت تر گردد. این کار بازمانده را خیلی آرام تر می کند و باعث می شود بازمانده مرگ عزیزش را راحت تر بپذیرد. به گفته روانشناسان حتی حضور پیدا کردن بر سر مزار همراه با اطرافیان نیز باعث کاهش فشارهای روانی می شود.
برون ریزی احساسات:
اگر بتوانیم احساسات درونی خودمان را بیرون بریزیم خیلی سریع تر به آرامش خواهیم رسید. حال این احساسات درونی می تواند شامل: غصه خوردن، گریه کردن، غم، ناراحتی و اندوه باشد. پس اگر هرچه سریع تر این احساسات منفی رو از درون به بیرون بریزیم، خیلی راحت تر می توانیم با مرگ عزیزانمان کنار بیاییم.
داشتن شفقت و مهربانی نسبت به خود
داشت محبت و شفقت نسبت به خود به این معناست که رنج ها و ناراحتی های خودمان را ببینیم و با خودمان به دلیل شرایط سختی که داریم تجربه می کنیم، مهربان باشیم. یعنی یک مهربانی و دلسوزی نسبت به خود داشته باشیم. اینکار کمک بسیاری به کسب آرامش و پذیرش فوت عزیزان می نماید.
برنامه ریزی برای تحمل کردن مرگ عزیزان
برنامه ریزی یعنی پس از آنکه شرایط روحی بهتری پیدا کردیم با خودمان به این موضوع فکر کنیم که چه برنامه ای برای زندگی پس از مرگ عزیزانمان می توانیم داشته باشیم و برای آن برنامه ریزی کنیم. اینکار امید به زندگی را در افراد تقویت می نماید.
داشتن روابط اجتماعی
نیاز برقراری ارتباط با دیگران، دریافت محبت و توجه از نیازهای اساسی ما انسان ها است. چون تنهایی شرایط روحی ما را به صراحت بدتر می کند به همین دلیل باید روابط های اجتماعی را خیلی جدی تر بگیریم.
پس بهتر است نسبت به شرایط پیش آمده پذیرش داشته باشیم و همینطور به خودمون برای تجربه کردن احساسات منفی حق بدهیم . همچنین هرچه سریع تر بتوانیم این حقیقت را باور بکنیم که این شرایط پیش آمده قابل تغییر نیست و ما باید ادامه مسیرمان را بدون همراهی عزیزمان طی بکنیم.
در اغلب موارد تحمل مرگ عزیزان تقریبا دو ماه طول می کشد. اما اگر بیشتر از دو ماه طول کشید و ما هرگونه رفتارهای غیر معمول و نگران کننده ای را از سوی افراد دیدیم باید این افراد را به یک روانشناس ارجاع بدیم تا بتوانند حالشان را به صورت ریشه ای و عمقی بهتر نمایند.